zmniejszanie się wartości środków trwałych

Polega ona na podwyższeniu standardowej stawki w odniesieniu do używanych środków trwałych. Ich definicja znajduje się w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Używane środki Jeżeli przedsiębiorca zdecyduje się na ujęcie sprzętu w ewidencji środków trwałych to najczęściej ze względu na nieprzekroczenie wartości 10 000 zł zostanie on zamortyzowany jednorazowo. Telefon komórkowy, smartfon a KŚT. Amortyzacja liniowa jest podstawową metodą amortyzacji środków trwałych. Podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 10 000 zł. Wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania. przeszacowywanych środków trwałych ulega znaczącym zmianom. Jeśli środki trwałe ulegają nieznacznym zmianom wartości godziwej wycenę według modelu wartości przeszacowanej można przeprowadzić co trzy lub nawet pięć lat. Zastosowanie podejścia komponentowego do amortyzacji środków trwałych Jednorazowy odpis amortyzacyjny Należy jednak podkreślić, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na ulepszenie środków trwałych (w kwocie powyżej 10.000 zł. w skali roku), ponieważ powiększają one wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych. nonton film milea suara dari dilan full movie lk21. Pojęcie środków trwałych towarzyszy niemal wszystkim przedsiębiorcom. Warto znać podstawową, jak i nieco bardziej rozszerzoną definicję tego zagadnienia. Dowiedz się, czym dokładnie są środki trwałe i sprawdź, co warto o nich wiedzieć. Jaka jest definicja środka trwałego?Środkiem trwałym można nazwać, zgodnie z definicją dostępną w ustawie o PIT, wszelkiego rodzaju podmioty stanowiące własność lub współwłasność podatnika, przeznaczone na prowadzenie działalności gospodarczej. Są to między innymi:budynki,budowle,lokale stanowiące odrębne własności,maszyny,urządzenia,środki transportu. Definicja podkreśla, iż nie mogą być one zużyte w trakcie jednego cyklu produkcyjnego oraz mają generować korzyści ekonomiczne. Środki powinny być nabyte lub wytworzone w zakresie własnym, a także kompletne i zdatne do użytkowania w dniu przyjęcia. Przewidywany okres używania tego rodzaju elementów nie powinien być dłuższy niż rok. Do środków trwałych zalicza się również przedmioty oddane do używania na podstawie umowy dzierżawy, leasingu lub można znaleźć definicję środka trwałego?Dokumentami, które definiują pojęcie środków trwałych oraz normują ich istotę, są między innymi:ustawa o rachunkowości,ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych,ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych. Warto podkreślić, że jeśli wartość składnika majątku przekracza 10 000 złotych i spełnia on wymienione wcześniej warunki dotyczące własności, to obowiązkiem przedsiębiorcy jest dokonywanie odpisów amortyzacyjnych środków trwałych. Czym jest amortyzacja środka trwałego?Amortyzacja środków trwałych oznacza rozłożenie kosztów związanych z wprowadzeniem do jednostki danych składników majątków. Jest to tzw. określenie procesu zużycia danego przedmiotu, które należy wyrazić w wartości pieniężnej. Ma to na celu zaliczenie do kosztów tych elementów zdefiniowanych jako poniesione straty finansowe, służące do uzyskania przychodu. Amortyzacja środków trwałych pozwala na obniżanie dochodu, a co za tym idzie, zmniejszanie wymiaru płaconego podatku dochodowego. Znajomość poszczególnych zasad związanych z amortyzacją podatkową to jeden z ważniejszych obowiązków każdego przedsiębiorcy. Niewywiązanie się z niego, może generować poważne skutki. Jak przeprowadzić amortyzację środków trwałych?Amortyzację rozpoczyna się w miesiącu, który następuje po miesiącu, w którym dany środek został wprowadzony do ewidencji środków trwałych. Jej zakończenie odbywa się w momencie, gdy wartość odpisów amortyzacyjnych zrówna się z wartością początkową środka. Wymienia się cztery możliwe rodzaje amortyzowania środków trwałych:liniową,degresywną,jednorazową, wybór konkretnej metody amortyzacji należy dostosować do danego przedsiębiorstwa, zgodnie z systemem podatkowym oraz obowiązującymi przepisami. Należy podkreślić, że istnieje kilka środków trwałych, które nie podlegają amortyzacji. Zalicza się do nich między innymi: grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów,konkretne rodzaje budynków mieszkalnych,dzieła sztuki,eksponaty ustalić wartość środka trwałego? W celu dokonania odpisu amortyzacyjnego należy prowadzić tzw. ewidencję środków trwałych. Dokumentuje się w niej wszelkiego rodzaju wyceny, których wartość przewyższa kwotę 10 000 złotych. Ustalenie wartości początkowej jest podstawą naliczania odpisów amortyzacyjnych. Podaje się, że trzeba zrobić to nie później niż w miesiącu, w którym przedmiot został przyjęty do użytkowania. W przypadku jego późniejszego ulepszania lub w innych okolicznościach wartość środka trwałego może zostać zmieniona. Pierwsza wycena odbywa się natomiast na podstawie prawa bilansowego i podatkowego. Zgodnie z art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, początkowa wartość jest ustalana na podstawie:ceny nabycia,kosztów wytworzenia,wartości rynkowej,wartości wynikającej z ceny, nie wyższej niż rynkowa. Ustalanie stawek poszczególnych odpisów amortyzacyjnych odbywa się natomiast według usystematyzowanego zbioru obiektów majątku trwałego. Dokument nosi nazwę Klasyfikacji Środków Trwałych i został wprowadzony dnia 3 października 2016 roku. Prowadzenie ewidencji środków trwałych, a także ich znajomość pozwala na prawidłowe funkcjonowanie przedsiębiorstwa, a także umożliwia nadzorowanie biznesu. Przepisy Ustawy o rachunkowości oraz innych aktów prawnych nakładają na przedsiębiorców obowiązek dokonywania aktualizacji wyceny. Kiedy i na podstawie jakich przepisów musi zostać przeprowadzona aktualizacja wyceny środków trwałych? Przeczytaj i dowiedz się więcej! Czym są środki trwałe? Składniki majątku zaliczane do środków trwałych to budowle, budynki, lokale będące odrębną własnością, maszyny, urządzenia, środki transportu i inne przedmioty spełniające łącznie następujące warunki: stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania, o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1. Środki trwałe podlegają amortyzacji, która jest kosztem związanym ze stopniowym zużywaniem się środków trwałych. Odpisów amortyzacyjnych dokonujemy zgodnie z przyjętą metodą amortyzacji, przez co stopniowo lub jednorazowo ujmujemy w kosztach podatkowych ich wartość. Wartość początkowa środków trwałych Wprowadzając środek trwały do firmy, należy ustalić jego wartość początkową. W zależności od tego, czy składnik majątku został kupiony, wytworzony czy przekazany w drodze darowizny, wartość początkowa ustalana jest w różny sposób określony w art. 22g ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W przypadku odpłatnego nabycia składnika majątku, wartość początkową środka trwałego stanowi cena jego nabycia to cena zakupu danego środka trwałego powiększona o koszty bezpośrednio związane z zakupem oraz przystosowaniem składnika majątku do użytkowania w firmie (koszty montażu, instalacji itp.), powiększona o koszty transportu, załadunku, wyładunku czy ubezpieczenia w odniesieniu do środka trwałego wytworzonego we własnym zakresie, za wartość początkową uważa się koszt jego wytworzenia środka trwałego są wszystkie koszty pozostające w bezpośrednim związku z danym składnikiem majątku, a także uzasadniona część wydatków pośrednio związanych z jego początkową środka trwałego nabytego w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób stanowi wartość rynkowa z dnia nabycia. Wyjątkiem od tej reguły jest zawarcie umowy darowizny lub umowy o nieodpłatnym przekazaniu, w której określona została wartość składnika majątku niższa od jego wartości rynkowej, wówczas przedsiębiorca powinien przyjąć tę wartość jako wartość początkową środka trwałego. Aktualizacja wyceny środków trwałych Wartość początkowa środków trwałych oraz dokonane od nich odpisy amortyzacyjne mogą na podstawie odrębnych przepisów ulegać aktualizacji wyceny. Oznacza to, że nie jest dopuszczalne, aby firmy samodzielnie decydowały o sposobie aktualizacji wyceny środków trwałych. Zgodnie z art. 22o ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych aktualizacja wyceny środków trwałych następuje bowiem na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów, jeżeli wskaźnik wzrostu cen nakładów inwestycyjnych w okresie trzech kwartałów w roku przekroczy 10%.Art. 22o ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:Minister właściwy do spraw finansów publicznych określa, w drodze rozporządzenia, tryb i terminy aktualizacji wyceny środków trwałych, o których mowa w art. 22a, wartości początkowej składników majątku, o której mowa w art. 22d ust. 1, kwoty określonej w art. 22g ust. 10 do obliczenia wartości początkowej budynków mieszkalnych lub lokali mieszkalnych, jednostkowej ceny nabycia części składowych i peryferyjnych, o których mowa w art. 22g ust. 17, oraz wartości początkowej środków trwałych, o której mowa w art. 22j ust. 1 pkt 1 lit. a i b, jeżeli wskaźnik wzrostu cen nakładów inwestycyjnych w okresie trzech kwartałów w roku poprzedzającym rok podatkowy w stosunku do analogicznego okresu roku ubiegłego przekroczy 10%. Trwała utrata wartości środka trwałego Przeprowadzona aktualizacja wyceny środków trwałych może doprowadzić do trwałej utraty ich wartości. Z trwałą utratą wartości środka trwałego mamy do czynienia, gdy istnieje duże prawdopodobieństwo, że dany składnik majątku nie przyniesie w przyszłości w znaczącej części lub w całości przewidywanych korzyści ekonomicznych. Przyczyną trwałej utraty wartości środka trwałego może być: zmiana technologii produkcji, przeznaczenie składnika majątku do likwidacji, wycofanie środka trwałego z użytkowania, inne przyczyny. W przypadku, gdy zajdzie jedna z wymienionych okoliczności, możliwa jest aktualizacja wyceny środków trwałych. Trzeba jednak mieć na uwadze, że ustalona w wyniku aktualizacji wyceny wartość księgowa netto środka trwałego nie może być wyższa od jego wartości godziwa to kwota, za jaką dany składnik majątku mógłby zostać wymieniony, a zobowiązanie uregulowane, na warunkach transakcji rynkowej pomiędzy zainteresowanymi i dobrze poinformowanymi niepowiązanymi ze sobą stronami. Pytanie pochodzi z publikacji Vademecum Doradcy PodatkowegoSp. z posiada środek trwały, który dla celów podatkowych amortyzowany jest metodą degresywną od 2013 r. Zgodnie z założeniami metody degresywnej od 2016 roku ma nastąpić przejście na amortyzację liniową. W czerwcu 2015 r. nastąpiło znaczne zwiększenie wartości środka trwałego, co zrodziło następujące wątpliwości:1) Czy zwiększenie wartości środka trwałego, dla którego stosowana jest degresywna metoda amortyzacji powoduje zwiększenie miesięcznej raty amortyzacji od następnego miesiąca po dokonaniu zwiększenia (w tym przypadku od lipca 2015), czy też od nowego roku podatkowego, czyli od stycznia 2016 r.? 2) Czy począwszy od 2016 r. spółka powinna przejść na metodę liniową (patrząc na pierwotną wartość środka trwałego, która takie przejście wymuszała), czy też zwiększenie wartości środka trwałego w trakcie trwania okresu amortyzacji, spowoduje wydłużenie okresu dla którego środek trwały należy amortyzować metodą degresywną? Odpowiedź:W przedstawionej sytuacji spółka powinna zwiększyć w lipcu 2015 r. wartość początkową środka trwałego, zaś od początku 2016 r. dokonywać odpisów amortyzacyjnych od zwiększonej wartości początkowej środka trwałego metodą degresywną. Przejście z początkiem 2016 r. na metodę liniową nie będzie właściwe, gdyż ustalona metodą degresywną na 2016 r. roczna kwota amortyzacji będzie – dzięki powiększeniu wartości początkowej środka trwałego w trakcie 2015 r. – wyższa od rocznej kwoty amortyzacji metodą metodę amortyzacji określa art. 16k ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014, poz. 851 z późn. zm.) - dalej Wynika z niego, że począwszy od roku podatkowego, w którym określone metodą degresywną roczna kwota amortyzacji miałaby być niższa od rocznej kwoty amortyzacji obliczonej przy zastosowaniu liniowej metody amortyzacji podatnicy dokonują dalszych odpisów amortyzacyjnych przy zastosowaniu liniowej metody jednocześnie wynika z art. 16g ust. 13 jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3500 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich przypadku amortyzacji metodą liniową do powiększenia wartości początkowej środka trwałego dochodzi w dacie dokonania ulepszenia środka trwałego, a w konsekwencji powiększonych odpisów amortyzacyjnych dokonuje się począwszy od miesiąca następującego po miesiącu dokonania ulepszenia. W przypadku amortyzacji metodą degresywną sytuacja taka ma miejsce tylko w pierwszym roku podatkowym używania środków trwałych. W kolejnych bowiem latach odpisy amortyzacyjne przy zastosowaniu tej metody są dokonywane od ich wartości początkowej ustalonej na początek roku podatkowego. W konsekwencji w przypadku ulepszenia środków trwałych amortyzowanych metodą degresywną w drugim i kolejnych latach podatkowych ich używania odpisy amortyzacyjne od powiększonej wartości początkowych środków trwałych są dokonywane dopiero od roku podatkowego kolejnego od roku podatkowego dokonania świetle powyższego w przedstawionej sytuacji spółka powinna zwiększyć w lipcu 2015 r. wartość początkową środka trwałego, zaś od początku 2016 r. dokonywać odpisów amortyzacyjnych od zwiększonej wartości początkowej środka trwałego metodą degresywną. Przejście z początkiem 2016 r. na metodę liniową nie będzie właściwe, gdyż ustalona metodą degresywną na 2016 r. roczna kwota amortyzacji będzie – dzięki powiększeniu wartości początkowej środka trwałego w trakcie 2015 r. – wyższa od rocznej kwoty amortyzacji metodą liniową. Tomasz Krywan, autor współpracuje z publikacją Vademecum Doradcy Podatkowego Przez ostatnie półtora miesiąca opisywałem na blogu instytucję spółki cywilnej, starając się przedstawić Państwu jej istotę, zasady działania, odpowiedzialność wspólników czy zasady rozliczania obciążenia i rozliczeń podatkowych. Pierwotny plan był taki, że teraz przejdę do spółek prawa handlowego. Jednakże zainspirowany problemem, z jakim ostatnio przyszedł do mnie Klient, chciałbym w tym i dwóch kolejnych wpisach skupić się na czymś zupełnie innym, a mianowicie na podatkowych zagadnieniach związanych z rozliczaniem inwestycji ponoszonych na obcych środkach trwałych. W życiu codziennym, zwłaszcza w stosunkach gospodarczych, bardzo częstą jest sytuacja, w której przedsiębiorca wynajmuje środek trwały – przede wszystkim lokal, w którym prowadzi swoją działalność gospodarczą i ponosi nakłady w celu dostosowania wynajętej nieruchomości do swoich potrzeb. Ponieważ wynajęta rzecz nie stanowi jego własności (przedsiębiorca jest jedynie najemcą, a więc posiadaczem zależnym), to wszelkie remonty, przeróbki czy prace adaptacyjne są dokonywane na rzeczy (środku trwałym) będącym własnością osoby trzeciej (w tym przypadku wynajmującego). W takich sytuacjach pojawiają się zawsze pytania: 1) czy wydatki poniesione na dokonanie tych inwestycji najemca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu pomniejszając tym samym swój przychód, a co za tym idzie podatek dochodowy 2) jakie są skutki na gruncie podatku dochodowego i podatku VAT co do tych inwestycji dla najemcy i wynajmującego w razie ustania stosunku najmu, 3) czy naliczony podatek VAT od wydatków poniesionych na dokonanie tych nakładów najemca może użyć do obniżenia kwoty podatku należnego. W niniejszym wpisie skupię się na kwestiach związanych z podatkiem dochodowym przy rozliczaniu poniesionych przez najemcę wydatków na inwestycjach w obcym środku trwałym, a skutki na gruncie podatku dochodowego przy ustaniu stosunku najmu i podatek VAT opiszę w kolejnych publikacjach. Przechodząc do meritum niniejszego wpisu, zacznijmy wpierw od odpowiedzi na dwa pytania: 1) czym są środki trwałe na gruncie ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku osobowym od osób fizycznych (dalej jako: „ustawa o PiT”) i ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej jako: „ustawa o CiT”), 2) co na gruncie ustawy o PiT i ustawy o CiT należy rozumieć przez inwestycje (nakłady) na obcym środku trwałym. Zgodnie z definicją z art. 22a ust. 1 ustawy o PiT i art. 16a ust. 1 ustawy o CiT: środki trwałe są to rzeczowe składniki majątku przedsiębiorców, których czas użytkowania przewidywany jest na okres dłuższy niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub leasingu. Środkami trwałymi są w szczególności budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością, maszyny, urządzenia czy środki transportu. Z kolei stosownie do art. 4a pkt 1 ustawy o PiT i art. 5a pkt 1 ustawy o CiT inwestycje to środki trwałe w budowie w rozumieniu ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości. Art. 3 ust. 1 pkt 16 tej ustawy stanowi, że środkami trwałymi w budowie są zaliczane do aktywów trwałych środki trwałe w okresie ich budowy, montażu lub ulepszenia już istniejącego środka trwałego. Inwestycja musi cechować się ulepszeniem środka trwałego, a więc polegać na przebudowie, rozbudowie, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji (art. 16g ust. 13 ustawy o CiT i art. 22g ust. 17 ustawy o PiT) – inwestycją (nakładem) na środek trwały nie jest remont, który zawsze jest rozliczany na bieżąco w kosztach, bowiem remont nie prowadzi do ulepszenia rzeczy i zwiększenia jej wartości początkowej. Ustaliwszy więc już czym w ogóle wg ustaw o podatku dochodowym są środki trwałe i inwestycje, mogę teraz udzielić odpowiedzi na zadane powyżej pytanie i potwierdzić, że przedsiębiorcy mogą zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione na inwestycje na obcym środku trwałym. Sposób odliczenia wydatków poniesionych na te nakłady różni się od wartości tych inwestycji. Jeżeli wydatki na ulepszenie środka trwałego wyniosły mniej niż złotych netto w przypadku czynnych podatników VAT lub brutto w przypadku podatników zwolnionych z tego podatku, to taką inwestycję wrzucamy w koszty jednorazowo, na podstawie wystawionych faktur – będzie to niskocenna inwestycja w obcym środku trwałym. Natomiast gdy koszt ulepszenia środka trwałego będzie równy bądź wyższy niż złotych to nie możemy już tych wydatków zaliczyć bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodu, ale poniesione nakłady muszą być rozliczane w kosztach uzyskania przychodów poprzez miesięczne odpisy amortyzacyjne wg właściwej stawki od ustalonej ich wartości początkowej. Czym jest amortyzacja? Jest to po prostu stopniowe zmniejszanie się wartości używanych przez przedsiębiorców środków trwałych, dzięki czemu możliwe jest ustalenie ich rzeczywistej wartości z biegiem czasu. Wartość dokonywanych odpisów amortyzacyjnych przedsiębiorca może wrzucić w koszty czyli pomniejszyć swój przychód, a co za tym idzie także podatek dochodowy. Art. 22a ust. 2 pkt 1 ustawy o PiT oraz art. 16a ust. 2 pkt 1 ustawy o CiT wyraźnie wskazują, że: amortyzacji podlegają również niezależnie od przewidywanego okresu używania przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych, zwane dalej „inwestycjami w obcych środkach trwałych”. Wobec powyższego wydatki na ulepszenie o wartości co najmniej złotych zwiększające wartość początkową wynajętego środka trwałego podlegają rozliczeniu w kosztach poprzez odpisy amortyzacyjne, tak samo jak odpisy amortyzacyjne samego środka trwałego. Amortyzacji można dokonywać liniowo, także z zastosowaniem indywidualnych stawek, przy czym przypadku indywidualnych stawek w inwestycji w obcych budynkach (lokalach) lub budowlach okres amortyzacji nie może być krótszy niż 10 lat – art. 22i i art. 22j ustawy o PiT i art. 16i i art. 16j ustawy o CiT. Jeżeli więc np. najemca poniósł na wynajętym lokalu, w którym prowadzi działalność gospodarczą, wydatki na jego ulepszenie o wartości równej bądź wyższej niż złotych to wydatki te może we własnym zakresie wrzucić do kosztów uzyskania przychodu poprzez odpisy amortyzacyjne, a stawka amortyzacji i jej czas powinien być zasadniczo taki sam jak stawka amortyzacji i jej czas dla danego środka trwałego, chyba że przedsiębiorca zastosuje indywidualna stawkę amortyzacji. W razie wszelkich Państwa pytań bądź wątpliwości do możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków na inwestycje w obcych środkach trwałych czy stawek amortyzacyjnych, zapraszam do kontaktu:). Z początkiem 2018 roku zmienił się limit wartości środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych umożliwiający jednorazowe zaliczenie wydatków na nabycie tych środków lub wartości do kosztów uzyskania przychodów z dotychczasowego limitu 3 500 zł do 10 000 zł (u płatnika VAT jest to wartość netto, dla firmy zwolnionej z VAT brutto). Ulepszenie środka trwałego – omówione zagadnienia: 1. Czym jest ulepszenie środka trwałego? 2. Przepisy przejściowe 3. Zmiany w rozliczeniu ulepszeń środków trwałych od 2019< 4. Korzyści dla przedsiębiorców Czym jest ulepszenie? Ulepszenie środka trwałego polega na dokonywaniu nakładów, które powodują wzrost jego wartości użytkowej. W praktyce przyjmuje się, że za ulepszenie należy uznać prace o charakterze: przebudowy – to zmiana istniejącego stanu środków trwałych na inny, rozbudowy – to powiększenie (rozszerzenie) składników majątkowych, rekonstrukcji – to odtworzenie zużytych całkowicie lub częściowo składników majątkowych, adaptacji – to przystosowanie składnika majątkowego do wykorzystania go w innym celu niż wskazywało jego pierwotne przeznaczenie, albo nadanie temu składnikowi nowych cech użytkowych, modernizacji – to unowocześnienie środków trwałych. Biuro Rachunkowe – dedykowana księgowa Przepisy przejściowe Wprowadzone zmiany spowodowały jednak problem w rozliczeniu ulepszeń w środkach trwałych, gdy z początkiem 2018 roku weszła w życie nowelizacja ustaw o podatku dochodowym. Dotychczasowy przepis przejściowy prowadził do tego, że ulepszenie środka trwałego przyjętego do używania przed 1 stycznia 2018 r. było rozpatrywane według uprzednio obowiązującego, niższego limitu. Dla środków trwałych wprowadzonych do ewidencji przed 2018, bezpośrednio w koszty zaliczone mogą zostać tylko ulepszenia do kwoty 3 500 zł. Jeżeli przyjęcie do ewidencji środków trwałych nastąpiło w 2018, jednorazowe zaliczenie ulepszenia do kosztów obejmuje wydatki do kwoty już po zmianie, czyli 10 000 zł. Księgowość Internetowa – 30 dni za darmo Przykład: Przedsiębiorca ponosząc w 2018 r. wydatek w kwocie zł na modernizację maszyny przyjętej do rejestru środków trwałych przed 1 stycznia 2018 r., musiał zastosować uregulowania obowiązujące w 2017 r. i o wartość poniesionych na ten cel nakładów zwiększyć jego wartość początkową. Z kolei gdy takich samych nakładów dokonał na środek trwały przyjęty do używania w 2018 r., obowiązywał go nowy limit ulepszenia, co oznaczało, że ich wartością obciążał bezpośrednio koszty podatkowe. ▲ wróć na początek Zmiany w rozliczeniu ulepszeń środków trwałych od 2019 Od 2019 następuje zmiana powyższych regulacji. Dzięki tej modyfikacji ujednolicone zostały zasady podatkowego traktowania ulepszeń składników majątku trwałego niezależnie od daty przyjęcia ich do używania – istotny jest tu wyłącznie moment dokonania samego ulepszenia. W efekcie przedsiębiorcy, którzy po 31 grudnia 2017 r. dokonali lub dokonają nakładów o wartości nieprzekraczającej zł na ulepszenie środka trwałego, wydatki na takie ulepszenie mają prawo zaliczać bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodu. Firmy, które w trakcie 2018 r. stosowały obowiązujące w tym czasie uregulowania, będą mogły skorzystać z nowych rozwiązań także za ten rok poprzez dokonanie odpowiednich korekt. Takie stanowisko potwierdziła Krajowa Informacja Skarbowa. W uzasadnieniu do projektu wskazano, że celem zmiany jest możliwość stosowania wtakiej sytuacji korzystniejszego dla podatników, wyższego limitu. Program do faktur – Darmowe konto Korzyści dla przedsiębiorców Wprowadzona nowelizacja jest niewątpliwie bardzo korzystna. Pozwala na jednorazowe rozliczenie większej kwoty w kosztach uzyskania przychodów. Jest także znacznym uproszczeniem w prowadzonych ewidencjach księgowych. Dzięki ujednoliceniu limitu kwoty ulepszenia bez względu na rok przyjęcia środka trwałego do używania nie będzie konieczności zmiany wartości początkowej. Ułatwia to również amortyzację tych składników majątku, które są amortyzowane przez długi okres, lat. Dzięki temu, w przypadku poniesienia wydatku na ulepszenie nie będzie konieczności sprawdzania, w którym dokładnie roku dany środek trwały został przyjęty do używania. ▲ wróć na początek UWAGAZachęcamy do komentowania naszych artykułów. Wyraź swoje zdanie i włącz się w dyskusje z innymi czytelnikami. Na indywidualne pytania (z zakresu podatków i księgowości) użytkowników odpowiadamy przez e-mail, czat lub telefon – skontaktuj się z nami. Dodając komentarz na blogu, przekazujesz nam swoje dane: imię i nazwisko, adres e-mail oraz treść komentarza. W systemie odnotowywany jest także adres IP, z wykorzystaniem którego dodałeś komentarz. Dane zostają zapisane w bazie systemu WordPress oraz Disqus. Twoje dane są przetwarzane na podstawie Twojej zgody, wynikającej z dodania komentarza. Dane są przetwarzane wyłącznie w celu opublikowania komentarza na blogu. Dane w bazie systemu WordPress są w niej przechowywane przez okres funkcjonowania bloga. Dane w systemie Disqus zapisują się na podstawie Twojej umowy zawartej z firmą Disqus. O szczegółach przetwarzania danych przez Disqus dowiesz się ze strony.

zmniejszanie się wartości środków trwałych